2.1 ลง ํน (อำน) ระห่วางพยัญชนะต้นของคำ
(在单词的基础辅音后面加 ํ 后提出来放在前面,并在其位置上添加น构成新词) เช่น
เกิด --กำเนิด คัล -- คำนัล （เฝ้าเจ้านาย）
จง -- จำนง จอง -- จำนอง
เจียร（ จิร บ.ส ）-- จำเนียร（ ช้านาน）
ชาญ -- ชำนาญ เดิน -- ดำเนิน
ตัก -- ตำหนัก (ตัก -ฎัก ช. =ใส่ วาง พักไทย ใชัตักบาตร)
ติ -- ตำหนิ ทบ -- ทำนบ (ทบ ช. = กั้น)
ทาย-- ทำนาย ทูล -- ทำนูล
อวย -- อำนวย อาจ -- อำนาจ
2.2 เติม ํ (อำ) หรือ นฤคหิตอาคม ระหว่างพยัญชนะต้นที่เป็นพยัญชนะประสม (复合辅音) บาวคำก็เปลี่ยนพยัญชนะต้นด้วย (在词根基础辅音后面添加 ํ 其中有些辅音可能会发生一些变化)
กรอ -- กำรอ (เข็ญใจ) กราบ -- กำราบ
เจริญ -- จำเริญ ตรวจ -- ตำรวจ
ตรง -- ดำรง (เปลี่ยน ต- ด) ทรุด (ช.สรุต) -- ชำรุด (เปลี่ยน ท -ช)
แทรก -- ชำแรก (เปลี่ยน ท- ช) ปรุง -- บำรุง (เปลี่ยน ป- บ)
เปรอ -- บำเรอ (เปลี่ยน ป- บ) เถกิง -- ดำเกิง (เปลี่ยน ถ- ด)
ถกล -- ดำกล (เปลี่ยน ถ- ด) ถวาย -- ตังวาย (เปลี่ยน ถ- ต ํ - ํอัง)
2.3 เฉพาะพยัญชนะเสียงหนัก(重音或浊音)คือพยัญชนะแถว ๒ ได้แก่ ช ฉ ให้เติมนฤหิตกลางศัพท์ เปลี่ยน ช เป็น ก ฉ เป็น จ และเพิ่ม ห เช่น
แช็ง -- กำแหง ฉัน -- จำหัน
2.4 ในคำที่พยัญชนะเป็น ร เติมพยัญชนะ บ ใส่สระ อะ ที่พยัญชนะต้น เช่น(在以ร为基础辅音的词后面加元音อะ提出来放在前面,原来的位置上添加บ构成新词)
รำ -- ระบำ ราย -- ระบาย ราญ -- ระบาญ รำบาญ
เรียง -- ระเบียง เรียบ -- ระเบียบ
2.5 เติมพยัญชนะ ง น ร ล ลงในคำที่พยัญชนะต้นมิใช่เป็นพยัญชนะประสม หรือเป็นพยัญชนะตัวเดียว เช่น(在不是复合辅音的基础辅音后面添加ง น ร ล)
ผก -- ผงก ชัน -- ชนัน （ผูก รัด ） พัก -- พนัก
จด -- จรด จูง -- จรูง จรุง
ถก -- ถลก ถาก -- ถลาก
จึงสรุปได้ว่าการสร้างคำตามวิธีการของภาษาเขมรนั้น ใช้วิธีการลงอุปสรรค คือ การลงหน่วยหน้าคำศัพท์ และการลงอาคม คือ การลงหน่วยกลางศัพท์ดังกล่างข้างต้น。 ，泰语论文网站 | 
